maandag 13 februari 2017

Central hill country

Woensdagavond naar een lokale dansvoorstelling voornamelijk voor toeristen. Was niet echt spectaculair veel tromgeroffel en acrobatiek. 


Donderdag met zeer luxe auto met chauffeur naar Nuwara Eliya, dat in de bergen ligt. Chauffeur Vejay  weet veel van bomen en vruchten en praat aan één stuk door over alles. Maar rijdt wel veilig langs de theevelden. Die vrijwel uitgestorven zijn, in de droge tijd is er nauwelijks oogst. We stoppen bij een theefabriek en volgen een rondleiding. In 2 dagen van oogst tot eindproduct, een vrij simpel proces in de overdekte openlucht. Drogen en fermentatie aan de lucht, dat is alles.




Vlakbij ons guesthouse blijkt het zelfs voor de lokale chauffeur na 3 keer bellen zeer moeilijk om de plek te vinden. Als we een auto hadden om zelf te rijden, wat we eerst van plan waren, was het echt heel moeilijk geweest.


We lopen door het stadje en blijven een tijd in het park zitten, waar groepen schoolkinderen op een schoolreisje  uit Colombo komen zingen, spelen en ons op de foto nemen. Op deze hoogte wordt het tegen zonsondergang al behoorlijk koud dat zijn we niet meer gewend! 




De volgende dag maken we een leuke wandeling door theevelden naar de vrijwel droge waterval. Terug door een dorpje met groentetuinen en bloemen langs de weg. Je kunt hier goed wandelen maar overdag in de volle zon is het wel heet.



In de middag maken we een planning voor de komende dagen: we komen nu in veel toeristischer gebied en vooraf reserveren lijkt nodig. Hier is het zelfs superdruk, vandaag volle maan en een lang (boeddhistisch) weekend brengt heel veel mensen uit het laagland in de bergen.


Later in de middag krijgt Else het voor elkaar om Aart te verleiden tot een high tea in het Grand Hotel. De thee is erg Engels zwart maar we leren het personeel snel om er 50% water bij te doen. En de tea is uitgebreid Engels en lekker, van zalmsandwich tot scones.




S morgens op tijd naar het station van Nanoya waar we in de trein naar Ella nemen, in de eerste klas 'observatie-wagon'. Wat oude stoelen maar een open raam.


En als ik even naar de wagons van de 2de en 3de klasse loop weet ik weer dat we luukse zitten. Daar is het opeengepakt zitten en vooral staan.



We rijden door theevelden maar ook veel door bossen zonder uitzicht. Het gaat niet snel, op sommige stations staan we 20 minuten stil om te wachten op de tegenligger. De spoorbomen blijven al die tijd dicht, jammer voor het verkeer. 




In Ella is het even zoeken en dan steil omhoog naar ons guesthouse. Op de top van een berg met een uitzicht van kilometers, op de Ella berg en de trein. Een Faller landschap. 




In de middag op ons balkonnetje wat lezen en genieten. We eten lekker in een piepklein restaurantje waar we Barbara ontmoeten, een Duitse lerares op sabbatical. We spreken af om samen een taxi te nemen dinsdag naar Udawalawe NP.


Zondag de grote bergtocht, over het spoor en dan links Ella Rock. Geleidelijk steeds steiler, het laatste stuk gaat echt steil en Else heeft er wel moeite mee. Maar ze redt het en het uitzicht is weids. Beneden een kokosnoot leeggedronken dan kom je weer op krachten.


Maandag weer een berg gedaan (little Adams peak) voorlopig is het wel weer genoeg. 



Dat Ella een booming toeristendorpje is merk je aan de betere koffie dan in het Noorden en aan het lawaai de hele dag van bouwwerkzaamheden. Een straat met zij aan zij guesthouses, koffietentjes en restaurants. Maar verrassend ook is de curdshop: buffelyoghurt een hele bak voor 200 Rp. = €1,25. Heerlijk als lunch met muesli.


Morgen in de taxi met Barbara naar Udawalawe, op safari naar de olifanten.

Geen opmerkingen: